Kazimierz Bronisław Ziobro

Kazimierz Bronisław Ziobro w latach 1975-1983 był zatrudniony w Hucie Szkła Opakowaniowego w Jarosławiu. Od września 1980 r. działał w NSZZ „Solidarność” pełniąc m.in. funkcje przewodniczącego Komitetu Założycielskiego w HSO, przewodniczącego MKZ NSZZ "Solidarność" w Jarosławiu oraz wiceprzewodniczącego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” Regionu Południowo-Wschodniego w Przemyślu.
13.12.1981 r. kierował strajkiem w HSO w Jarosławiu, a następnie aż do maja 1982 r. ukrywał się. Po ujawnieniu się i powrocie do pracy wraz z innymi działaczami „Solidarności” zorganizował grupę konspiracyjną funkcjonującą pod nazwą „Solidarność” Jarosław, a od 1986 r. - Terenowa Komisja Wykonawcza „Solidarność” Ziemi Jarosławskiej. Jej członkowie zajmowali się drukowaniem i kolportażem ulotek w Jarosławiu, wydawaniem własnego pisma „Azyl” oraz uczestniczyli w uroczystościach patriotycznych i religijnych.
Kazimierz Ziobro był postrzegany przez funkcjonariuszy SB jako lokalny lider opozycji, w związku z czym był wielokrotnie zatrzymywany oraz przesłuchiwany, prowadzono również działania operacyjne, których celem było osłabienie jego wpływu w środowiskach działaczy „Solidarności”. Objęto go zastrzeżeniem wyjazdów zagranicznych wniesionym przez Wydział V SB KWMO w Przemyślu w latach 1982-1984. W związku z przeprowadzoną przez niego akcją w HSO w Jarosławiu w dniu 11.10.1982 r., polegającą na noszeniu biało-czerwonej opaski na rękawie ubrania, podjęto próbę jego dyscyplinarnego zwolnienia z zakładu pracy. W wyniku tych działań formalnie zakończył pracę w HSO w lutym 1983 r., a w czerwcu 1983 r. uzyskał rentę inwalidzką. W sierpniu 1987 r. wyjechał wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej jako emigrant polityczny. Do kraju powrócił w 1990 r.
Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1969-1972 oraz 1980-1987.