Edward Kossakowski

Edward Kossakowski był pracownikiem Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, członkiem Komitetu Strajkowego w grudniu 1970 r. , uczestnikiem strajku w sierpniu 1980 r., współorganizatorem samorządu pracowniczego oraz członkiem Rady Pracowniczej I kadencji. Po wprowadzeniu stanu wojennego był uczestnikiem strajku w Stoczni Północnej, zakończonego w dniu 15 grudniu 1981 r. w wyniku porozumienia zawartego z komisarzem wojskowym i dyrekcją stoczni. Od stycznia 1982 r. był członkiem Kasy Wzajemnej Pomocy w ramach której zbierał składki na pomoc rodzinom internowanych, aresztowanych i skazanych pracowników stoczni, kolporterem prasy podziemnej. Inwigilowany i wielokrotnie zatrzymywany na przesłuchania. Uczestnik wielu akcji protestacyjnych na terenie Stoczni Północnej ogłaszanych przez tajne struktury Solidarności; m.in. manifestacji z okazji Dni Solidarności z Solidarnością, protestu po delegalizacji NSZZ „Solidarność” oraz uprowadzeniu i zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki. Odmówił wstąpienia do tzw. „neozwiązkowców” co było warunkiem utrzymania stanowiska starszego mistrza. 
Po aresztowaniu przez SB członków Kasy Wzajemnej Pomocy angażował się w działalność Bractwa Oblatów Św. Brygidy. Był członkiem grupy ochraniającej ks. H. Jankowskiego jesienią 1984 r., członkiem Diecezjalnej Służby Mężczyzn powołanej dla ochrony pielgrzymki Jana Pawła II w 1987 r., działaczem ujawnionych struktur NSZZ „Solidarność” w 1988 r.