Andrzej Stanisław Pisowicz

Był pracownikiem naukowym Wydziału Filologii Orientalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, a jednocześnie od 1980 r. przewodniczącym tamtejszego Koła Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Od 10 stycznia 1981 r. był członkiem Komisji Uczelnianej NSZZ „Solidarność” UJ. W październiku 1979 r. napisał ironiczny artykuł krytykujący metody „pracy ideologiczno-wychowawczej” na UJ. Artykuł ukazał się w piśmie bezdebitowym „Indeks”, mającym na celu kształtowanie świadomości młodzieży poprzez propagowanie wykładów czy seminaria z zachowaniem zasad konspiracji, a nie poprzez organizację spektakularnych demonstracji czy protestów. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w spotkaniach Koła NSZZ „Solidarność”, które organizował w pomieszczeniach UJ oraz swoim mieszkaniu. 17 grudnia 1981 r. wywiesił w oknie biało-czerwoną flagę przepasaną kirem. Nawoływał do bojkotu towarzyskiego pracowników naukowych będących członkami PZPR. Formą represji, było utrudnianie mu rozwoju zawodowego. W 1985 r. uzyskał on tytuł doktora habilitowanego. Od 1986 r. starał się o przyznanie mu stanowiska docenta. Pomimo, że o przyznanie tego stanowiska wystąpił Dyrektor Instytutu Filologii Orientalnej, uzyskał je dopiero w 1988 r. Stało się tak na skutek negatywnej opinii wydanej przez I Sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR na UJ, sugerującej, że nie jest osobą, która „w pełni akceptuje konstytucyjne zasady ustrojowe Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i kieruje się nimi w swojej działalności”.