Stanisław Bożek

Stanisław Bożek od 1980 r. był zaangażowany w organizację NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych. Współorganizował struktury gminne na terenie województwa gorzowskiego. Był członkiem Zarządu NSZZ „S” RI w Gorzowie Wlkp. oraz pełnił funkcję wiceprzewodniczącego NSZZ „Solidarność” RI w Międzyrzeczu.
W dniu wprowadzenia stanu wojennego został internowany. Początkowo przebywał w Zakładzie Karnym w Gorzowie Wlkp., a 7 stycznia 1982 r. został przetransportowany do ZK w Głogowie. Z internowania został zwolniony w dniu 23 lutego 1982 r. Po wyjściu angażował się w organizowanie pomocy żywnościowej rolników dla rodzin osób internowanych i aresztowanych z województwa gorzowskiego. Od czerwca 1982 r. został członkiem Regionalnej Komisji Wykonawczej „Solidarność” w Gorzowie Wlkp. Działał w Duszpasterstwie Rolników Indywidualnych Diecezji Gorzowskiej i współpracował z Duszpasterstwem Ludzi Pracy w Gorzowie Wlkp.
We wrześniu 1987 r. brał udział w obywatelskim proteście przeciwko składowaniu odpadów radioaktywnych w Międzyrzeckim Rejonie Umocnionym, za co został ukarany przez Rejonowe Kolegium ds. Wykroczeń karą grzywny w wysokości 40 tys. zł. 
Stanisław Bożek w 1989 r. wszedł w skład Prezydium Tymczasowej Wojewódzkiej Rady Rolników „Solidarność” w Gorzowie Wlkp. Następnie został przewodniczącym tymczasowej Gminnej Rady Rolników „S” w Międzyrzeczu oraz posłem na Sejm I kadencji z listy członków Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” z woj. gorzowskiego.
Przez cały okres swojej działalności był inwigilowany, zatrzymywany, przesłuchiwany, karany mandatami, kontrolowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Formą represji było także dwukrotne (w 1982 i 1988 r.) zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych. W pierwszym przypadku związane to było z internowaniem w okresie stanu wojennego, w drugim natomiast z uchylaniem się od kary grzywny orzeczonej w związku z udziałem w „nielegalnym zgromadzeniu”.