Tomasz Stanisław Dangel

W latach 1976-1977 jako współpracownik Komitety Obrony Robotników udzielał pomocy poszkodowanym w Radomiu. W trakcie studiów na Akademii Medycznej w Warszawie w 1977 r. wraz z innymi osobami podpisał petycję pt. „Do przedstawiciela świata kultury i nauki- posłów na Sejm PRL”, w której występowali przeciwko działaniom organów porządkowych w czasie wydarzeń w Radomiu i Ursusie w czerwcu 1976 r. W 1978 r. został zatrudniony jako lekarz w  Centrum Zdrowia Dziecka. Od września 1980 r. był członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” oraz Komisji Zakładowej w miejscu pracy. W czerwcu i grudniu 1981 r. został delegatem na I i II WZD Regionu Mazowsze.
Po 13 grudnia 1981 r. w ramach podziemnego Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego organizował sieć kolportażu pism podziemnych wśród pracowników Centrum Zdrowia Dziecka. Do 1983 r. był członkiem Tymczasowej Komisji Zakładowej w CZD. Następnie pełnił funkcję koordynatora oddziałów pozawarszawskich Organizacji „Niepodległość”.
Po powołaniu 11 listopada 1984 r. Liberalno-Demokratycznej Partii „Niepodległość” organizował struktury Warszawskiego Oddziału Partii, którego działalnością kierował do  końca 1987 r. Od 1985 r. był członkiem Rady Politycznej LDPN. Następnie kolportował miesięcznik polityczny „Niepodległość” wydawany od listopada 1985 r. do maja 1987 r. W czerwcu 1986 r. utworzył pismo Oddziału Warszawskiego LDPN „Orientacja na Prawo”, którego był redaktorem naczelnym a także autorem artykułów, posługując się pseudonimami „Marcin”, „Zbigniew Grzybowski” i „Jacek Wierzbowski”. 
W latach 1977-1989 był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa.