Edward Marian Frankowski ks. bp

Ks. biskup Edward Marian Frankowski studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. Wyświęcony na kapłana 18.06.1961 r. Pracował jako wikariusz w parafiach: Hyżne, Jasło i od 1967 r. w Stalowa Wola, gdzie organizował duszpasterstwo w kaplicy Matki Bożej Różańcowej w Chyłach. W latach 1975–1979 był proboszczem w parafii św. Floriana w Stalowej Woli. Prowadził budowę kościoła Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli, gdzie po jej ukończeniu został w 1979 r. proboszczem. Był jednym z najbliższych współpracowników biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka. W 1989 r. został biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej. Od 1992 r. jest biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej.
Ks. biskup Edward Frankowski w 1980 r. został kapelanem NSZZ „Solidarność”, którego powstanie wspierał od początku, zawożąc osobiście 18 września 1980 r. dokumenty powstającego związku do Gdańska.  Wspierał działaczy „Solidarności” w Hucie Stalowa Wola i w Regionie Ziemia Sandomierska. Organizował pomoc dla internowanych oraz  represjonowanych przez władze komunistyczne, zwłaszcza podczas stanu wojennego. Sporządził listy internowanych, organizował dla nich pomoc i odwiedzał w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa. Od stycznia 1982 r. trzynastego dnia każdego miesiąca celebrował msze święte za Ojczyznę. Udostępniał pomieszczenia parafialne dla spotkań działaczy podziemnych struktur „Solidarności”. Zdaniem SB plebania kościoła stanowiła „ostoję działalności opozycji stalowowolskiej”. Wielokrotnie występował w obronie praw ludzi pracy, szczególnie podczas strajku w Hucie Stalowa Wola w 1988 r. Odprawił wówczas msze dla strajkujących oraz poświęcił krzyż ustawiony przed budynkiem Narzędziowni. Sam również doświadczył represji ze strony władz: kary grzywny, inwigilacja i szkalowanie jego osoby. Zorganizował Duszpasterski Ośrodek Kultury Chrześcijańskiej (1983), Diecezjalny Instytut Wyższej Kultury Religijnej (1984) i Studium Katolickiej Nauki Społecznej (1986). Zainicjował Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej, Katolickie Dni Społeczne (1983) i Katolickie Dni Rodziny (1984). Wspierał powstawanie ośrodków kultury chrześcijańskiej w Stalowej Woli, Rzeszowie, Przemyślu i Łańcucie. Nadzorował pracę wydawnictwa diecezjalnego i redakcji wydawanej od 1987 r. poza oficjalnym obiegiem „Roli Katolickiej”, pomagał także w kolportażu wydawnictw drugiego obiegu. Objęty zastrzeżeniem wyjazdów zagranicznych od 8.02.1984 do 8.02.1988 r. z powodu: „wroga postawa wobec ustroju i władzy w wystąpieniach z ambony”