Kazimierz Janicki

Kazimierz Janicki był Naczelnikiem Lokomotywowni Pozaklasowej PKP w Toruniu. Od sierpnia 1980 r. zaangażował się w tworzenie struktur NSZZ „Solidarność” w węźle PKP w Toruniu, poprzez doradztwo i wspomaganie w działaniu grupy inicjatywnej. W październiku 1980 r. został  członkiem Komitetu Zakładowego NSZZ „Solidarność”.
Dnia 3 października 1980 r. uczestniczył w strajku załogi Lokomotywowni. Podczas głodówki strajkujących maszynistów, wspierał ich moralnie, otaczał opieką oraz zapewniał całodobową służbę lekarzy zakładowych. W okresie zatrudnienia w PKP miał szereg zasług w obronie praw pracowniczych i wykazywał się patriotyczną postawą w dążeniu do suwerenności i niepodległości Polski.
W dniu 6 stycznia 1982 r. jako zwierzchnik zmilitaryzowanej jednostki PKP z powodu odmowy wykonania polecenia służbowego, na podstawie dekretu o stanie wojennym, został odwołany z zajmowanego stanowiska i przeniesiony na niższe stanowisko do Lokomotywowni PKP w Grudziądzu. Następnie, postanowieniem Prokuratury Pomorskiego Okręgu Wojskowego został tymczasowo aresztowany w okresie od 24 lutego do 5 maja 1982 r. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Toruniu z dnia 20 stycznia 1983 r. został uniewinniony od zarzuconego mu czynu.
Po wyjściu na wolność kontynuował działalność opozycyjną poprzez jawną krytykę panującego ówcześnie systemu politycznego i uczestnictwo w licznych protestach i manifestacjach organizowanych przez „Solidarność Kolejarzy” w Toruniu. W 1989 r. kandydował w wyborach do Sejmu z okręgu wyborczego w Grudziądzu.