Ireneusz Jerzy Haczewski

W 1957 roku zaprojektował i skonstruował nadajnik radiowy, z którego nadawał komunikaty polityczne i niezależne programy, m.in. retransmisje Radia Wolna Europa. Z tego powodu 19 grudnia 1957 r. został aresztowany, zaś 26 marca 1958 r. Sąd Wojewódzki w Lublinie, Wydział dla Nieletnich umorzył sprawę. Od powstania NSZZ „Solidarność” był aktywnym działaczem związkowym, członkiem Komitetu Założycielskiego, a następnie przewodniczącym Komisji Zakładowej w Domach Towarowych „Centrum” w Lublinie, gdzie pracował. Zaangażowany był także w tworzenie struktur „Solidarności” w zakładach pracy Lubelszczyzny. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaniechał prowadzenia działalności związkowej i politycznej. Zaangażowany w kolportaż ulotek w różnych zakładach, gromadzenie funduszy na kontynuowanie działalności oraz w zbiórki na pomoc represjonowanym został zwolniony z pracy i utrzymywał się z radiofonizacji kościołów. Organizował i aktywnie uczestniczył w druku ulotek, użyczając na ten cel swojego domu letniskowego w Kazimierzu. Pan Ireneusz Haczewski organizował pierwszą w kraju regionalną sieć podziemnego radia, pod wspólną nazwą: Radio Solidarność Lubelszczyzna. Był pomysłodawcą i twórcą nadajnika oraz osobą przygotowującą nagrania magnetofonowe do emisji audycji Radia „Solidarność Świdnik”. Radio to funkcjonowało od 29 kwietnia 1983 r. do 26 sierpnia 1988 r., nadając 43 audycje. Pierwszych 7 na falach UKF, a od 14 lutego 1984 r., dzięki skonstruowanemu przez Ireneusza Haczewskiego nowemu nadajnikowi, na fonii II programu telewizyjnego, co znacznie wzmocniło informacyjne oddziaływanie Radia „Solidarność”. Ponadto Pan Haczewski skonstruował i wdrożył do pracy odbiorniki do prowadzenia nasłuchu i automatycznego zapisu emisji pasm wykorzystywanych przez SB. W dniu 15.02.1984 r., po przeszukaniu mieszkania, w trakcie którego zarekwirowano m.in. taśmy magnetofonowe z nagranymi, przygotowanymi do emisji audycjami Radia „Solidarność Świdnik” Ireneusz Haczewski został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie. Zwolniony 26.07.1984 r. na podstawie postanowienia Prokuratury Rejonowej w Lublinie, na mocy amnestii. Po zwolnieniu z aresztu Pan Ireneusz Haczewski nie zaprzestał działalności opozycyjnej. Był twórcą i redaktorem kwartalnika filmowego „Niezależny ViR” kolportowanego na kasetach wideo, nagrywanych w domu I. Haczewskiego, do różnych miast w Polsce i za granicę. W latach 1987-1988 wspólnie z żoną Barbarą organizował w swoim domu seanse kina domowego - filmów niedopuszczonych do projekcji przez cenzurę oraz zbierał informacje dot. podziemnej działalności, które przekazywał do Radia Wolna Europa. W 1989 r. zaangażował się w działalność Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny. Wszedł także w skład utworzonego 2.07.1989 r. w Lublinie Komitetu Upamiętnienia Ofiar Terroru i Represji w Lublinie w latach 1939-1944-1954, pełniąc w nim funkcję rzecznika prasowego.