Regina Goman

W latach 1979-1982 była pracownikiem Spółdzielni Pracy Transportowo Przeładunkowej „Nogat” w Malborku. Od września 1980 r. należała do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, od listopada 1980 r. była wiceprzewodniczącą Komitetu Założycielskiego „Solidarności” w zakładzie pracy, a od stycznia 1981 r. była sekretarzem prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Malborku. 
Po 13 grudnia 1981 r. była współzałożycielką Komitetu Protestacyjnego „Solidarności” w Malborku, redaktorką drukarzem podziemnych pism, m.in. „Serwisu Informacyjnego NSZZ >>Solidarność<< w Malborku”, „Nasz głos” oraz odezw i apeli. Kolportowała materiały bezdebitowe w zakładach pracy jednostkach wojskowych w Malborku. Organizowała pomoc dla rodzin represjonowanych. 9 kwietnia 1982 r. została zatrzymana jako podejrzana o rozpowszechnianie literatury bezdebitowej, następnego dnia została tymczasowo aresztowana, była osadzona w aresztach śledczych w Ostródzie, Elblągu i Gdańsku. 19 października 1982 r. została skazana na 3 i pół roku więzienia przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni i osadzona w Zakładzie Karnym w Fordonie (Bydgoszcz). 3 lutego 1983 r. Sąd Najwyższy złagodził jej wyrok do 2 lat pozbawienia wolności. W zakładzie karnym brała udział w akcjach protestacyjnych narażając się na kary dyscyplinarne. 17 maja 1983 r. Sąd Pomorskiego Okręgu Wojskowego udzielił jej przerwy w odbywaniu kary ze względu na stan zdrowia, a 9 sierpnia 1983 r. Sąd Marynarki Wojennej darował jej resztę kary na mocy amnestii. 
W 1986 r. wyemigrowała do Kanady.