Krzyż Wolności i Solidarności
Lista osób odznaczonych
Jakson Waldemar

Waldemar Jakson

ur. w 1956 roku w m. Świdnik
Odznaczenie KWiS zostało nadane postanowieniem Prezydenta RP nr 372/2016
Biogram
Uczestniczył w opozycji niepodległościowej od 1978 roku. W czasie studiów na UMCS w Lublinie zaangażowany był w kolportaż wydawnictw Komitetu Obrony Robotników, Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, Ruchu Młodej Polski oraz grupy związanej z niezależnym pismem młodych katolików „Spotkania”. W 1978 r. uczestniczył w akcji kolportażu ulotek przed wyborami do rad narodowych.  W 1980 r. protestował przeciwko budowie trasy szybkiego ruchu w centrum Częstochowy, włączając się w działania nielegalnego Komitetu Obrony Jasnej Góry, który w styczniu 1980 r. powstał na KUL-u. Był także organizatorem akcji ulotkowych w Świdniku i dostarczycielem literatury bezdebitowej do Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku. Za jego pośrednictwem docierało tam pismo KOR „Robotnik”. W lipcu 1980 r., wraz innymi działaczami opozycji, zbierał informacje o strajkach w Lublinie, następnie przekazywane do zachodnich korespondentów i Radia Wolna Europa. Był także drukarzem i introligatorem, pomagał w składaniu i druku publikacji  wydawanych przez „Spotkania”, poza cenzurą. Aktywnie uczestniczył w manifestacjach religijno-patriotycznych z okazji rocznic narodowych, organizowanych m.in. w lubelskim kościele powizytkowskim, a także w Duszpasterstwie Akademickim przy klasztorze Ojców Dominikanów. Pan Waldemar Jakson był również pracownikiem Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego, redaktorem Informatora Zarządu Regionu. 13.12.1981 r., po zduszeniu oporu dyżurujących pracowników w zabarykadowanej od środka siedzibie ZR, został zatrzymany i 14. 12. 1981 r. internowany. Osadzony w Zakładzie Karnym we Włodawie, a następnie w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, w Kielcach-Piaskach i ponownie w Załężu. Zwolniony 17. 09. 1982 r. Po powrocie z internowania, do 1983 r. pozostawał bez zatrudnienia – korzystał z pomocy materialnej Kościoła i struktur podziemnych „Solidarności”, nie zaprzestał jednak działalności opozycyjnej.  Utrzymywał kontakty z działaczami podziemnej „Solidarności” w Świdniku i Lublinie, zwłaszcza w WSK w Świdniku i UMCS w Lublinie. Uczestniczył w kolportażu wydawnictw podziemnych i ulotek, głównie na terenie Świdnika. W 1989 r. aktywnie wspierał Komitet Obywatelski Lubelszczyzny, pracował jako wolontariusz w Biurze Wyborczym KO. 
Biogram opracowano na podstawie:
  • materiałów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej
  • publikacji:
    • • Małgorzata Choma-Jusińska Środowiska opozycyjne na Lubelszczyźnie 1975-1980, IPN Warszawa-Lublin 2009
    • • NSZZ Solidarność 1980-1989 t.5 Polska Środkowo-Wschodnia, Wydawnictwo IPN pod red. Łukasza Kamińskiego i Grzegorza Waligóry, Warszawa 2010
    • • Marcin Dąbrowski NSZZ „Solidarność” Region Środkowo-Wschodni w latach 1980-1981, IPN, Lublin 2014
    • • „Świdnicki Lipiec 1980-2005” – wydawnictwo Urzędu Miasta Świdnik w 25 rocznicę wydarzeń