Krzysztof Jan Kamiński

Krzysztof Jan Kamiński działalność opozycyjną rozpoczął w 1983 r., będąc studentem na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Brał udział w demonstracjach ulicznych w Poznaniu i Warszawie. Współorganizował wiece oraz strajki studenckie na poznańskim UAM. Na terenie akademików organizował akcje zbierania podpisów pod protestem w sprawie treści PRL-owskiej przysięgi wojskowej. W 1987 r. nawiązał bliską współpracę z gorzowskim „Ruchem Młodzieży Niezależnej”. Rozprowadzał i kolportował wydawnictwa gorzowskiego RMN, m.in. „Szaniec” oraz prasę poznańską i warszawską - „Obserwator Wielkopolski”, „Solidarność Walcząca”, „PWA”, „Tygodnik Mazowsze”, głównie w środowisku studenckim na Wydziale Historii UAM w Poznaniu. Wiosną 1988 r. uczestniczył w manifestacjach ulicznych i happeningach tzw. pomarańczowej alternatywy. Angażował się w akcje ulotkowo-kolportażowe, w malowanie haseł antykomunistycznych w miejscach publicznych. W maju 1988 r. wszedł w skład komitetu założycielskiego reaktywowanego Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Pełnił w nim funkcję przewodniczącego na Wydziale Historycznym UAM oraz członka Prezydium Komisji Uczelnianej NZS. W latach 1988-1989 reprezentował NZS UAM na spotkaniach krajowych tej organizacji. Dodatkowo Pan Krzysztof Jan Kamiński był przeciwnikiem budowy elektrowni atomowej w Klempiczu i prowadził akcje o charakterze ekologicznym, rozwieszając transparenty i plakaty oraz rozrzucając kilka tysięcy ulotek informujących o zagrożeniach wynikających z budowy elektrowni atomowej.
 Krzysztof Jan Kamiński w latach 1986-1990 pozostawał w regularnym zainteresowaniu Służby Bezpieczeństwa, czego dowodem były prowadzone rewizje, zatrzymania, przesłuchania i rozmowy ostrzegawcze.