Bogumił Janusz Sielewicz

Od 1979 r. był zaangażowany w działalność opozycyjną. Współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR, oraz był jednym z organizatorów bazy poligraficznej, drukarzem i kolporterem nielegalnych wydawnictw. Był związany z redakcją pisma „Robotnik” oraz Niezależną Oficyną Wydawniczą (NOWa). 
Od 1980 r. zaangażował w tworzenie struktur Niezależnego Związku Zawodowego „Solidarność” oraz Niezależnego Zrzeszenia Studentów. 
W dniu 13 grudnia 1981 r. został internowany i osadzony w Areszcie Śledczym na warszawskiej Białołęce, 24 sierpnia 1982 przeniesiono go do Ośrodka Odosobnienia w Strzebielinku. W okresie internowania dwukrotnie mu udzielono przepustki w okresie od 21 lipca do 21 sierpnia oraz od 8 września do 7 listopada 1982 r. Jego formalne zwolnienie z odosobnienia nastąpiło na mocy decyzji z 12 października 1982 r.
W ramach represji Służba Bezpieczeństwa dwukrotnie (w latach 1981-1985 oraz 1985-1988) zastrzegła mu możliwość wyjazdów zagranicznych.