Zygmunt Franciszek Naumiuk

W  latach 1981-1982 był aktywnym członkiem NSZZ “Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego włączył się w działalność podziemnych struktur “Solidarności” w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie i w Zakładach Metalurgicznych w Lublinie. Uczestniczył w rozpowszechnianiu ulotek, prasy niezależnej i dostarczaniu papieru na potrzeby  nielegalnych wydawnictw. 24.09.1982 r., przeprowadzono w jego mieszkaniu przeszukanie, w wyniku którego odnaleziono wydawnictwo bezdebitowe.  Z powodu swojej działalności Pan Zygmunt Naumiuk był inwigilowany i kontrolowany przez SB, a w okresie od 5 listopada 1982 do 2 lutego 1983 r. był internowany i represjonowany w specjalnym obozie wojskowym w JW. 2198 w Czarnem koło Szczecinka. Po zwolnieniu z przymusowych ćwiczeń wojskowych w Czarnem Pan Zygmunt Naumiuk kontynuował działalność opozycyjną. W 1988 r. podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność”, wszedł w skład Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Zakładach Metalurgicznych „Lublin” i z tego powodu ponownie został objęty kontrolą operacyjną. W związku z próbą rejestracji „Solidarności” ZM „Lublin” w dniu 24.10.1988 roku prokurator Prokuratury Rejonowej dla miasta Lublina przeprowadził z nim rozmowę ostrzegawczą. Zygmunt Naumiuk uczestniczył z ramienia Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Zakładach Metalurgicznych w negocjacjach z dyrekcją ZM oraz w styczniu 1989 roku w spotkaniach z przedstawicielami TZR i KKW NSZZ „Solidarność. Podczas wyborów zalegalizowanej już „Solidarności”, w dniu 27.06.1989 roku, został wybrany przewodniczącym Komisji Zakładowej w NSZZ „Solidarność” w Zakładach Metalurgicznych w Lublinie.