Bronisław Szczepaniak

Pan Bronisław Szczepaniak w latach 1943-1945 przebywał na przymusowych robotach w Niemczech. Po powrocie do kraju był zatrudniony m.in. w: Zakładach Metalowych im. gen. „Waltera” w Radomiu, Zgorzelskich Zakładach Naprawczych Węgla Brunatnego, Kopalni Węgla Brunatnego w Koninie, Pomorskim Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu w Szczecinie, Kombinacie Remontowo-Budowlanym Przemysłu Cementowego, Wapienniczego i Gipsowego w Wierzbicy, Radomskim Przedsiębiorstwie Inżynieryjnym. Jest absolwentem Politechniki Warszawskiej, Wydziału Maszyn Roboczych Ciężkich. Od września 1980 r. został aktywnym działaczem NSZZ „Solidarność” w Kombinacie Remontowo-Budowlanym Przemysłu Cementowego, Wapienniczego i Gipsowego w Wierzbicy, gdzie był współorganizatorem NSZZ „Solidarność”, a następnie przewodniczącym Komitetu Założycielskiego oraz członkiem Prezydium Komisji Zakładowej. Był delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Ziemia Radomska. Kilkukrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. W okresie od 11 maja 1982 r. do 12 sierpnia 1982 r. internowany kolejno w: Ośrodku Odosobnienia w Kielcach, Nowym Łupkowie oraz Załężu k. Rzeszowa. Po zwolnieniu z internowania kontynuował działalność opozycyjną, m.in: kolportował prasę podziemną, organizował zbiórki pieniędzy na pomoc represjonowanym. W 1984 r. został członkiem Tymczasowej Komisji Zakładowej w Radomskim Przedsiębiorstwie Inżynieryjnym.