Lech Bronisław Różański

Lech Różański prowadził działalność w latach 1980–1983, był członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” przy Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu oraz Tymczasowego Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ „Solidarność”.
Od września 1980 r. był zaangażowany w działalność Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (NSZZ „S”) przy Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu. Organizował struktury związkowe, a następnie został przewodniczącym Komisji Zakładowej (KZ) w Instytucie. 
	W 1981 r. został wybrany delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku (Hala Olivia) oraz koordynatorem zespołu tematycznego Komisji Programowej. 
	Po 13 grudnia 1981 r. tworzył podziemne struktury „Solidarności” w Wielkopolsce – był głównym organizatorem Konspiracyjnego Zarządu Regionu (KZR). Lech  Różański w KZR zajmował się  pomocą dla osób represjonowanych. Działał również w Tymczasowym Zarządzie Regionu Wielkopolska NSZZ „Solidarność”, w którym budował struktury podziemne i kolportował bezdebitową literaturę.
	Za działalność opozycyjną został zatrzymany 29 grudnia 1982 r. i osadzony w areszcie. Areszt uchylono 14 stycznia 1983 r. Prokuratura Wojsk Lotniczych w Poznaniu umorzyła postępowanie karne wobec Lecha Różańskiego w maju 1983 r. 
Mimo represji Lech Różański do listopada 1983 r. kontynuował działalność w podziemnych strukturach „Solidarności”.