Stanisław Bogdan Cegliński

Od 1981 r. był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Politechnice Warszawskiej, brał udział w strajku solidarnościowym ze studentami Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu (listopad, grudzień 1981 r.). Po wprowadzeniu stanu wojennego kolportował pismo „Przetrwanie”, wydawane w Warszawie przez działaczy podziemnych struktur NSZ.
Od września 1982 r. podjął działalność i był jednym z najaktywniejszych członków Grup Oporu „Solidarni” (tzw. grupy „Waldeczków” dowodzonej przez Wiktora Świercza „Waldka”), posługiwał się pseudonimem „Stasinek”. 
Został zatrzymany 6 grudnia 1982 r. wraz ze Zbigniewem Świerszczem i Ryszardem Nachiło podczas naklejania na budynkach przy ul. Puławskiej w Warszawie oraz tramwaju nr 18 plakatów z napisem „Solidarność Walczy”. Został tymczasowo aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Areszt uchylono 27 grudnia 1982 r. Postanowieniem z 8 września 1983 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy umorzył postępowanie w jego sprawie na mocy przepisów ustawy o amnestii. 
Po wyjściu na wolność nie zaprzestał prowadzenia nielegalnej działalności, pozostał aktywnym członkiem grupy „Waldeczków” do 1987 r. Uczestniczył m.in. w akcjach ustawiania tzw. „gadał”, urządzeń emitujących audycje Radia „Solidarność”, jak również przygotowywał treści i nagrania do nich.