Robert Antoni Kaźmierczak

Pan Robert Kaźmierczak w latach 1987–1989 należał do czołowych działaczy „Pomarańczowej Alternatywy”, Polskiej Partii Socjalistycznej oraz Polskiej Partii Socjalistycznej – Rewolucja Demokratyczna.
Już jako siedemnastolatek podejmował aktywność opozycyjną. 24 listopada 1987 r. na pl. Kościuszki we Wrocławiu na rusztowaniu umieścił transparent z napisem: „Uwolnić Kornela i Hankę”. Z tego powodu został zatrzymany. 17 grudnia 1987 r. Kolegium do Spraw Wykroczeń ukarało go grzywną w wysokości 30 tys. zł.
Kolportował konspiracyjne wydawnictwa, np. 2–3 sierpnia 1988 r. rozpowszechniał ulotki na festiwalu w Jarocinie. Był też łącznikiem między środowiskami PPS–RD we Wrocławiu i Krakowie. W 1988 r. współorganizował nielegalne strajki, pochody, demonstracje (np. 13 grudnia w centrum Wrocławia), a także happeningi uliczne, kierowane przez „Pomarańczową Alternatywę” bądź PPS. Należał do twórców i uczestników strajku głodowego członków PPS-u (12 września 1988 r.), jak również innych protestów mających wymusić na władzy uwolnienie więźniów politycznych (np. Józefa Piniora). 
W związku z działalnością opozycyjną był wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany oraz ostrzegany, np. 13 października 1988 r. po rozmowie ostrzegawczej zwolniono go, a 4 listopada 1988 r. został wylegitymowany i aresztowany za posiadanie farby w aerozolu.
22 marca 1989 r. m.in. pan Robert Kaźmierczak na terenie Konsulatu Generalnego CSRS w Katowicach rozwinął transparent z napisem: „Żądamy natychmiastowego uwolnienia Vaclava Havela protest głodowy PPS–RD WiP”. Wskutek tego został zatrzymany, był kilkakrotnie przesłuchiwany, a Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Katowicach złożył wniosek do Kolegium do Spraw Wykroczeń o popełnienie wykroczenia. 10 lipca 1989 r. postępowanie to umorzono.