Piotr Opozda

Uczestniczył w opozycji niepodległościowej od 1975 roku. W trakcie nauki w LO w Bodzentynie aktywnie działał w nieformalnej opozycyjnej grupie uczniowskiej. Następnie w czasie studiów na KUL w Lublinie jako członek KPN zajmował się kolportażem ulotek i różnego rodzaju publikacji przemycanych z Warszawy. Zaangażowany był także w druk niezależnego pisma „Opinia” w Lublinie i uczestniczył akcjach ulotkowych. W 1980 r. drukował na pozyskanym przez siebie powielaczu pismo „Słowo”, które było organem prasowym KPN na region lubelski. Był członkiem Komitetu Więzionych za Przekonania oraz członkiem Rady Politycznej KPN. Jako aktywny działacz KPN był organizatorem manifestacji patriotycznych 11 XI i 3 V. W związku z manifestacją 11 XI 1980 r. pod pomnikiem Unii Lubelskiej w Lublinie,  w trakcie której wygłosił przemówienie, wszczęto wobec niego postępowanie prokuratorskie oraz sądowe w Sądzie Wojewódzkim w Lublinie. W 1984 r. sprawę umorzono na podstawie amnestii. Pan Piotr Opozda podjął także działalność w NSZZ „Solidarność”, był etatowym pracownikiem MKZ w Zamościu. Po ogłoszeniu stanu wojennego kontynuował działalność w KPN ukrywając się przed internowaniem. Na bazie członków i sympatyków KPN zorganizował w styczniu 1982 r. nielegalną organizację „Polski Ruch Oporu”, w ramach której wydawał i kolportował pismo „Słowo i Czyn”. Zatrzymany 12.03.1982 r. został internowany i osadzony w ZK we Włodawie. W trakcie internowania w dniu 7.04.1982 r. został aresztowany przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Lublinie za działalność w nielegalnej organizacji pn. Polski Ruch Oporu. 6.05.1982 r. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego - Ośrodek w Lublinie skazał Piotra Opozdę na trzy lata pozbawienia wolności, 2 lata pozbawienia praw publicznych oraz 4200 zł grzywny. Na mocy amnestii z dnia 21.07.1984 r. złagodzono mu karę do 1,5 roku pozbawienia wolności. W trakcie odbywania kary więzienia przetrzymywany był w: Areszcie Śledczym w Lublinie, w ZK we Włodawie, w ZK w Białołęce, ponownie w ZK we Włodawie i w Areszcie Śledczym w Lublinie. Zwolniony 24.03.1983 r. na przerwę w odbywaniu kary, 24.08.1984 ponownie przyjęty do Aresztu Śledczego w Lublinie, skierowany do ZK w Krasnymstawie, a następnie w Strzelcach Opolskich aż do zwolnienia w dn. 27.02.1985 r. Był inwigilowany i wzywany na rozmowy ostrzegawcze. Formą represji wobec Piotra Opozdy było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych od 1980 roku, które cofnięto dopiero w 1989 r.