Renata Sierańska

W 1980 r. pracowała w Fabryce Wyrobów Precyzyjnych im. Gen. Świerczewskiego w Warszawie. Z chwilą powstania w jej zakładzie pracy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” została jego członkiem i pełniła funkcje skarbnika. Brała udział we wszystkich akcjach organizowanych przez Komitet Zakładowy „Solidarności”, m.in. w strajkach i manifestacjach. Była żoną Ireneusza Sierańskiego, Przewodniczącego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy MO. W 1981 r. w mieszkaniu małżeństwa odbywały się posiedzenia Zarządu ZZF MO, na które przyjeżdżali działacze z całej Polski. Pani Renata Sierańska uczestniczyła w tych zebraniach, wspierając działalność męża. Podczas nieobecności męża odbierała, zabezpieczała i przekazywała różne dokumenty przyjeżdżającym działaczom ZZF MO. Ponadto w mieszkaniu małżeństwa przeprowadzano częste przeszukania i rewizje. W dniu 25 września 1981 r., wspólnie z innymi działaczami „Solidarności” ze swojego zakładu pracy, uczestniczyła w rozprawie rejestracyjnej ZZF MO w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie. Gdy w stanie wojennym internowano jej męża, przekazywała działaczom ZZF MO różne materiały i wiadomości z Ośrodka Odosobnienia na Białołęce. Ponadto utrzymywała stały kontakt z działaczami „Solidarności” spotykającymi się w kościele św. Marcina w Warszawie. Po zwolnieniu jej męża z internowania nadal czynnie wspierała go w działalności. Wspólnie przechowywali i kolportowali nielegalne wydawnictwa, m.in. milicyjne pismo „Godność”. W 1986 r. z powodów politycznych wraz z rodziną wyjechała na stałe do Kanady.