Mieczysław Klamrowski

Mieczysław Klamrowski był w latach 1976-1980 spawaczem okrętowym w Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte. W okresie 1978-1980 współpracownik Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, kolporter pism niezależnych, m.in. gdańskiego „Bratniaka”, „Robotnika”, którego przywoził z Warszawy, ulotek ROPCiO i KPN. 
Wraz z żoną Teresą zajmował się drukiem „Biuletynu Informacyjnego". Uczestnik uroczystości rocznicowych Grudnia ’70, 11 Listopada i 3 Maja w Gdańsku. W marcu 1980 r. brał udział w akcjach ulotkowych WZZ w Gdańsku i Słupsku nawołujących do bojkotu wyborów do Sejmu oraz w malowaniu haseł przeciw interwencji ZSRR w Afganistanie. W styczniu 1980 r. współinicjator listu do dyrekcji Stoczni Północnej w obronie wyrzuconego z pracy działacza WZZ Jana Karadzieja. Zwolniony z pracy i relegowany z należącego do stoczni Technikum Budowy Okrętów. W sierpniu 1980r. kolporter ulotek WZZ Wybrzeża w obronie zwolnionej z pracy Anny Walentynowicz rozprowadzanych w kolejce SKM. 15 sierpnia 1980 współorganizator strajku w Gdańskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych, członek Komisji Strajkowej. Delegat do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. We wrześniu 1980 r. przywrócony do pracy w Stoczni Północnej, następnie członek Komisji Zakładowej „Solidarności”. Od października 1981 r. członek zakładowej Rady Pracowniczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku od 18 grudnia 1981 r. do 7 marca 1982 r.  W dniu, w którym opuścił ośrodek został zwolniony z pracy w Stoczni Północnej. W czerwcu 1982 r. wyemigrował do Niemczech bez możliwości powrotu.