Janina Teresa Niewęgłowska

Od wiosny 1980 r. pracowała w Zespole Opieki Zdrowotnej w Dębnie Lubuskim w byłym województwie gorzowskim. Po powstaniu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” została wybrana przewodniczącą Komisji Zakładowej w miejscu pracy. 21 września 1981 r. powiesiła w pracy plakat o treści antyradzieckiej. Z tego powodu Prokuratura Rejonowa w Myśliborzu wszczęła przeciwko niej postępowanie, które zostało umorzone 25 stycznia 1982 r. na mocy dekretu z 12 grudnia1981 r. o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń. 30 stycznia 1982 r. w Dębnie, wraz z trzema innymi osobami utworzyła organizację Podziemny Ruch Odrodzenia Narodowego „Granit”. W dniach 30 stycznia 3 lutego 1982 r. sporządziła kilkadziesiąt plakatów o treści antypaństwowej, które pozostali członkowie organizacji rozwiesili w mieście. Podczas rozwieszania plakatów, zatrzymano jedną osobę. 5 lutego 1982 r. dokonano przeszukania w jej domu, w wyniku którego odnaleziono plakaty o treści antypaństwowej, takie same jak te, które były rozwieszane w mieście i wydawnictwa niezależne wydane przed wprowadzeniem stanu wojennego. Tego samego dnia została zatrzymana, a następnego dnia tymczasowo aresztowana przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Zielonej Górze i osadzona w Areszcie Śledczym w Gorzowie Wielkopolskim. 
24 lutego 1982 r. została skazana przez Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, na sesji wyjazdowej w Zielonej Górze, na 4 lata pozbawienia wolności, 3 lata utraty praw publicznych, 4200 zł grzywny i pokrycie kosztów postępowania sądowego. 
Była więziona w zakładach karnych w Krzywańcu, Bydgoszczy-Fordonie, Grudziądzu i ponownie w Krzywańcu. 29 grudnia 1982 r. Wojskowy Sąd Garnizonowy w Zielonej Górze udzielił jej siedmiomiesięcznej przerwy w odbywaniu kary. 
30 kwietnia 1983 r. Rada Państwa warunkowo zwolniła ją z odbywania reszty kary pozbawienia wolności, z wyznaczeniem 3-letniego okresu próby. Ostatecznie 8 sierpnia 1983 r. Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, darował pozostałą do wykonania karę, na mocy ustawy o amnestii. 
W lutym 1982 r. zastrzeżono jej do odwołania prawo wyjazdu za granicę, które anulowano w czerwcu 1989 r.