Janusz Józef Woźnica

W latach 1980-1981 był aktywnym działaczem NSZZ „Solidarność” w Hrubieszowie i woj. zamojskim. Był członkiem Komitetu Założycielskiego, a następnie Komisji Zakładowej w Liceum Ogólnokształcącym w Hrubieszowie, gdzie pracował jako historyk i wychowawca młodzieży oraz wiceprzewodniczącym MKZ NSZZ „Solidarność” w Hrubieszowie. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuując działalność konspiracyjną włączył się w odbudowę struktur związkowych i odgrywał czołową rolę w podziemnych strukturach „Solidarności” na terenie Hrubieszowa. Prowadził szeroką działalność kolportażową, także w LO w Hrubieszowie. Przekazywał uczniom do dalszego rozpowszechniania ulotki m. in. dot. bojkotu wyborów do Rad Narodowych w 1985 roku oraz wypożyczał im bezdebitowe książki historyczne. Swoją postawą wywierał ogromny wpływ na młodzież w LO i kształtowanie ich poglądów. Z powodu działalności w nielegalnych strukturach NSZZ „Solidarność”, po przeszukaniu w jego mieszkaniu w Miączynie, w dniu 3.02.1986 r., w wyniku którego zarekwirowano literaturę bezdebitową, został zatrzymany na 48 godzin. Prokurator Rejonowy w Hrubieszowie zastosował wobec niego dozór MO. W dniu 13.02.1986 r. Prokuratura Wojewódzka w Zamościu uchyliła dozór MO w stosunku do Woźnicy i zastosowała wobec niego areszt tymczasowy oraz wszczęła śledztwo , 11.04.1986 r. sformułowała akt oskarżenia. 9.05.1986 r. przed Sądem Rejonowym w Hrubieszowie odbyła się rozprawa sądowa, w której uczestniczyli aktywni działacze „Solidarności” z rejonu hrubieszowskiego oraz uczniowie LO w Hrubieszowie. Wobec tak ogromnego zainteresowania hrubieszowskim procesem rozprawę przeniesiono do Zamościa. 12.06.1986 r. Sąd Rejonowy w Zamościu skazał Janusza Woźnicę na 1,5 roku więzienia i 4 lata zakazu wykonywania zawodu nauczyciela. Zarządzono podanie tego wyroku do publicznej wiadomości poprzez jego odczytanie na posiedzeniach Rad Pedagogicznych szkół średnich i podstawowych na terenie całego województwa. 10.09.1986 r., po odwołaniu od wyroku z 12.06.1986 r., Sąd Rejonowy w Zamościu uchylił areszt zamieniając go na dozór MO, a postanowieniem z 11.12.1986 r. uchylił także dozór MO. Równolegle z procesem sądowym sprawa Janusza Woźnicy trafiła do Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Wojewodzie Zamojskim, która 3.04.1987 r. zdecydowała o zwolnieniu Janusza Woźnicy z pracy. Po zwolnieniu z pracy w szkole Janusz Woźnica podjął pracę we własnym gospodarstwie rolnym w Miączynie i nawiązał kontakt z działaczami „Solidarności” RI. Rozpoczął także działalność w ramach Duszpasterstwa Wspólnot Rolników, uczestniczył w Dniach Skupienia w Łabuniach oraz wygłaszał prelekcje historyczne. W 1988 r. Pan Janusz Woźnica podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność” RI w woj. zamojskim. W 1989 roku wszedł w skład Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego w Zamościu. Z ramienia „Solidarności” kandydował do senatu i w wyborach czerwcowych został wybrany senatorem.