Stanisław Karol Kusiński

Stanisław Karol Kusiński pracował jako wychowawca w Zakładzie Wychowawczym Zrzeszenia Katolików Caritas w Otwocku w latach 1976-1977, a następnie od 1978 r. w Ośrodku Szkoleniowo-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Laskach k. Warszawy. Od listopada 1980 r. był drukarzem w Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Gdańsku, a od marca 1981 r. w Dziale Poligrafii Biura Zarządu NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze w Warszawie.
W sierpniu 1977 r. z ramienia Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela utworzył w Przemyślu we własnym mieszkaniu punkt konsultacyjno-informacyjny. Jako współpracownik ROPCiO sygnował listy, apele i oświadczenia, drukował i kolportował materiały tej organizacji. Od 1978 r. podjął współpracę z Komitetem Obrony Robotników, a następnie z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. Przy współudziale Stanisława Kusińskiego powstały oraz prowadziły działalność w Przemyślu grupa antykomunistyczna w latach 1978-1980 oraz Przemyski Komitet Samoobrony Ludzi Wierzących w latach 1979-1980. Od 1980 r. współpracował również z Ruchem Młodej Polski. W latach 1977-1980 drukował, kolportował i współpracował z niezależnymi pismami: „Bratniak”, „Opinia”, „Placówka” i „Przegląd”. W tym okresie był kilkanaście razy przesłuchiwany i zatrzymywany na 48 godzin w różnych miastach Polski.
W okresie od 13.12.1981 r. do 23.12.1982 r. był internowany w ośrodkach odosobnienia w: Uhercach, Łupkowie, Rzeszowie-Załężu i Kielcach-Piaskach. Posiadał zastrzeżenia wyjazdów zagranicznych w latach 1977-1979 oraz w latach 1982-1983. W marcu 1983 r. wyemigrował do USA. Organizował pomoc dla rodaków w kraju biorąc udział w zbiórkach pieniędzy oraz przesyłając środki materialne dla placówek opiekuńczo-wychowawczych w Polsce. Do kraju powrócił w 2005 r.
Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1977-1982.