Romuald Antoni Doborzyński

Romuald Doborzyński pracował jako konstruktor w Zakładach Okrętowych Urządzeń Elektrycznych i Automatyki „Elmor” w Gdańsku. Od 1980 r. należał do NSZZ „Solidarność” w swoim zakładzie pracy, pełnił funkcję przewodniczącego koła w biurze konstrukcyjno-projektowym. W okresie od maja do sierpnia 1982 r. Romuald Doborzyński kolportował na terenie „Elmoru” ulotki pt. „Solidarność 82”, był autorem pięciu artykułów zamieszczonych we wspomnianych drukach. Prowadził również zbiórkę pieniędzy, z których finansowany był druk „Solidarności 82”. 19 sierpnia 1981 r. został zatrzymany, a następnego dnia aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Gdańsku. 18 grudnia 1982 r. Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni skazał Romualda Doborzyńskiego na karę półtora roku pozbawienia wolności. Od 6 stycznia 1983 r. Romuald Doborzyński przebywał w Zakładzie Karnym w Potulicach. 23 maja 1983 r. Sąd Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy udzielił mu półrocznej przerwy w odbywaniu kary, następnego dnia Romuald Doborzyński został zwolniony z więzienia, a 2 sierpnia 1983 r. Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni darował mu karę pozbawienia wolności na podstawie ustawy o amnestii.
28 kwietnia 1986 r. Wydział V WUSW w Gdańsku zastrzegł Romualdowi Doborzyńskiemu możliwość wyjazdu za granicę na okres dwóch lat, motywując to stwierdzeniem, że Romuald Doborzyński „nadal prezentuje wrogą postawę polityczną”.