Hristo Petko Toshev

Hristo Toshev, obywatel Bułgarii i USA, lekarz medycyny, od 1977 r. przybywał w Polsce i był zatrudniony w Klinice Neurologii w Wojewódzkim Szpitalu im. XXX-lecia PRL w Bydgoszczy. Od 1980 r. zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność”, zostając członkiem Komisji Zakładowej w miejscu pracy.
Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracował z podziemnymi strukturami zdelegalizowanego związku. Uczestniczył w konspiracyjnych spotkaniach, brał udział w druku podziemnych wydawnictw poprzez dostarczanie, niezbędnych do ich drukowania, odczynników chemicznych. Zajmował się kolportażem nielegalnych ulotek i biuletynów wśród personelu i pacjentów szpitala oraz na terenie Bydgoszczy. Brał również udział w akcjach plakatowania miasta.
Wspierał działalność Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom w Bydgoszczy, udzielając pomocy lekarskiej podopiecznym komitetu. Nie zważając na konsekwencje, umożliwiał hospitalizację zagrożonym represjami działaczom podziemia. Zorganizował ucieczkę ze szpitala działacza opozcycji, odbywającego przerwę w odbywaniu kary pozbawienia wolności, zapobiegając jego ponownemu aresztowaniu. Wydawał także asekuracyjne zaświadczenia lekarskie działaczom podziemnej „Solidarności”, zagrożonym odpowiedzialnością karną.
Za powyższe zawieszono mu prawo przyjmowania chorych na oddział szpitalny oraz uniemożliwiono uzyskanie drugiego stopnia specjalizacji lekarskiej z neurologii. Był wzywany do ambasady bułgarskiej pod zarzutem „nadmiernego interesowania się i uczestnictwa w polskich sprawach”. Grożono mu represjami wobec rodziny oraz deportacją. 
Mimo poniesionych konsekwencji nadal leczył i pomagał osobom zaangażowanym w walce z reżimem komunistycznym na terenie Bydgoszczy. Brał udział w uroczystościach i zgromadzeniach o charakterze patriotycznym i religijnym. Udzielał wywiadów dziennikarzom zagranicznym oraz rozgłośni Radia Wolna Europa, informując o aktualnej sytuacji w Polsce. 
Wobec wzrastających represji ze strony organów bezpieczeństwa, z pomocą działaczy bydgoskiej „Solidarności” oraz  zachodnich instytucji, wspierających ruch niepodległościowy w kraju, otrzymał zgodę władz Stanów Zjednoczonych na azyl i status uchodźcy politycznego. W 1988 r. wyjechał z Polski, nadal reprezentując w USA polski ruch opozycyjny, udzielając wywiadów dla prasy i przesyłając pomoc do Polski. Po zmianach systemowych powrócił do Polski.