Zdzisław Konury

W latach 1972-1979 pracował jako technik-mechanik silników wysokoprężnych w Elektrowni Dolna Odra, a od 1979 r. do grudnia 1981 r. jako mechanik w Szczecińskiej Stoczni Remontowej „Gryfia”. W 1976 r. uczestniczył w proteście pracowników w Elektrowni, utrzymywał kontakt z Komitetem Obrony Robotników i brał udział w spotkaniach niezależnych środowisk w Szczecinie. W dniach 19-30 sierpnia 1980 r. współorganizował strajk w „Gryfii”, został członkiem Komitetu Strajkowego. Następnie aktywnie działał w strukturach Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, od września 1980 r. był wiceprzewodniczącym Komisji Wydziałowej oraz delegatem do Międzyzakładowego Komitetu Robotniczego w Szczecinie. W dniach 13-15 grudnia 1981 r. brał udział w strajku pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu Strajkowego. W konsekwencji tych działań 18 grudnia 1981 r. został zwolniony z pracy. Zatrzymano go 10 maja 1982 r., od 11 maja przebywał w Ośrodku Odosobnienia w Wierzchowie, a od 2 sierpnia w Strzebielinku. Wolność odzyskał 23 grudnia 1982 r. W latach 1983-1988 był jednym z inicjatorów rozpowszechniania wydawnictw bezdebitowych. Był współzałożycielem, wydawcą, grafikiem i drukarzem podziemnego miesięcznika „Obraz”, współwydawcą podziemnego pisma „Feniks”, od 1983 r. drukarzem szczecińskiej edycji „Tygodnika Mazowsze”, od 1985 r. - „Tygodnika Wojennego”, jak również ulotek i komunikatów. Organizował papier i matryce, zajmował się kolportażem prasy podziemnej w Szczecinie i województwie szczecińskim, a także akcjami plakatowymi na terenie miasta. Czynnie uczestniczył w demonstracjach i organizował spotkania opozycjonistów. W dniu 26 kwietnia 1984 r. został aresztowany za rozpowszechnianie nielegalnych wydawnictw i podejmowanie działań „w celu wywołania niepokoju publicznego”. Był przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Nowogardzie. 21 lipca 1984 r. został zwolniony na mocy amnestii. W latach 1983-1989 kilkadziesiąt razy był zatrzymywany na 48 godzin, przesłuchiwany i poddawany rewizjom.