Jerzy Waldemar Dobrowolski

Był członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego nie zaprzestał działalności związkowej i był jednym z najbardziej aktywnych działaczy w przedsiębiorstwie „Transbud”. Był zaangażowany w druk i kolportaż nielegalnych wydawnictw sygnowanych przez KPN, takich jak: „Gazeta Polska”, „Rzeczpospolita”, „Orzeł Biały”, a także broszur i książek wydawnictwa „Droga”. Przez pewien czas druk książek odbywał się w jego mieszkaniu. W miejscu pracy wchodził w skład Tajnej Komisji „Solidarności”, w ramach, której prowadzono zbiórkę pieniędzy na podziemną działalność i kolportaż wydawnictw. Następnie jako kierowca w MZK kontynuował działalność opozycyjną. W trakcie pobytu za granicą, na polecenie Leszka Moczulskiego miał nawiązać kontakt z Funduszem Obrony Demokracji na Wschodzie. Przygotowywał i brał udział w akcjach protestacyjnych i manifestacjach na terenie Warszawy. Utrzymywał stałe kontakty z Komitetem Pomocy Internowanym przy kościele św. Marcina i stamtąd organizował pomoc dla osób internowanych i zatrzymanych w zajściach w dniu 31 sierpnia 1982 r. W związku ze swoją działalnością był inwigilowany i internowany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce od 5 listopada 1982 r. do 13 grudnia 1982 r.