Tadeusz Stański

Od 1977 r. jako Prezes Oddziału Wojewódzkiego Stowarzyszenia PAX w Siedlcach prowadził wraz z grupą młodych członków Stowarzyszenia, działalność negującą politykę prowadzoną przez PZPR i Rząd. W Oddziale PAX w Siedlcach udzielano poparcia działaniom prowadzonym przez Komitet Obrony Robotników oraz Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela, kolportowano materiały oraz planowano otwarcie punktu konsultacyjnego ROPCiO udzielającego porad prawnych dla obywateli.
W związku z prowadzoną działalnością w 1978 r. Tadeusz Stański został odwołany z funkcji pełnionej w PAX. W 1979 r. wszedł w skład Rady Politycznej Konfederacji Polski Niepodległej oraz Centralnego Kierownictwa Akcji Bieżącej KPN. Był pomysłodawcą nazwy tej partii. W ramach KPN zajmował się zarówno działalnością kolporterską materiałów organizacyjnych (w tym redagowaniem pisma „Gazeta Polska”), jak również tworzeniem struktur młodzieżowych, udziałem w wiecach, akcjach propagandowych, akcjach malowania haseł na murach i innych.
W związku z powyższym był wielokrotnie więziony w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów w okresach 14-19 grudnia 1979 r. , 29 sierpnia - 1 września 1980 r., 13 listopada 1980 - 5 czerwca 1981. Od 9 lipca 1981 r. przebywał w Zakładzie Karnym w Barczewie. Wyrokiem z dnia 8 października 1982 r. Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie został skazany na karę 5 lat pozbawienia wolności za działalność w kierownictwie KPN. 2 sierpnia 1984 r. na podstawie ustawy o amnestii Sąd ten darował resztę kary Tadeuszowi Stańskiemu. Zakład Karny w Barczewie opuścił w dniu 3 sierpnia 1984 r. Podczas pobytu w więzieniu organizował protesty oraz domagał się statusu więźnia politycznego.
9 grudnia 1984 r. wystąpił z KPN, natomiast 22 stycznia 1985 r. był współzałożycielem Polskiej Partii Niepodległościowej. Od maja 1987 r. był współtwórcą Porozumienia Partii i Organizacji Niepodległościowych.