Jerzy Wiesław Zacharow

W latach 1980-1981 był działaczem NSZZ „Solidarność” na terenie miasta Zamościa i województwa zamojskiego. W dniu 13.12.1981 r. został internowany na podstawie decyzji nr 115/81 wydanej przez Komendanta KWMO w Zamościu za prowadzenia działalności związkowej i politycznej.  Osadzony w ZK Krasnymstawie, Włodawie i Kwidzynie. W dniu 14.08.1982 r. brał udział w buncie internowanych w Kwidzynie. W trakcie jego tłumienia przez pododdziały ZOMO i służbę więzienną został dotkliwie pobity. Podczas toczącego się przed Sądem Wojewódzkim w Elblągu procesu osób internowanych biorących udział w buncie w Kwidzynie, był wzywany w charakterze świadka  (zeznawał na korzyść oskarżonego). W trakcie internowania został zwolniony z pracy. Po zwolnieniu z internowania 6.12.1982 roku kontynuował działalność opozycyjną. Od 1983 r. był kolporterem wydawnictw podziemnych, m.in. „Informatora NSZZ «Solidarność» Ziemi Zamojskiej – Roztocza”. Uczestniczył także w akcjach ulotkowych i niezależnych uroczystościach  np. 3 V, 11 XI. Zaangażowany był też w pomoc żywnościową i medyczną (lekarstwa) na rzecz represjonowanych. W 1989 r. Jerzy Zacharow został przewodniczącym Tymczasowego Komitetu Organizacyjnego „Solidarność” w Zamościu oraz przewodniczącym Rady Programowej Komitetu Obywatelskiego.  Z powodu swej działalności  kilkakrotnie był zatrzymywany, przesłuchiwany, karany grzywnami i mandatami, kilkakrotnie przeprowadzano też rewizje w jego mieszkaniu.