Waldemar Handke

Waldemar Handke prowadził działalność w latach 1980–1989. Był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów, Tymczasowego Zarządu Regionu „Solidarność”, partii Konfederacja Polski Niepodległej oraz Regionalnej Fundacji Pomocy Represjonowanym.
Podczas studiów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (w pierwszej połowie lat 80-tych), był aktywnym działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS), zajmującym się redagowaniem i kolportażem podziemnych wydawnictw (m.in. „KOS” i „Orzeł Biały”) oraz współpracownikiem partii Konfederacja Polski Niepodległej. Zainicjował w Lesznie działalność Tymczasowego Zarządu Regionu „Solidarność” (TZR „S”) i redagował pismo „Komunikaty TZR”.
Za działalność opozycyjną został internowany 13 grudnia 1981 r. i osadzony w Zakładzie Karnym w Ostrowie Wielkopolskim, a następnie w Ośrodku Odosobnienia w Głogowie, skąd został zwolniony w dniu 19 lutego 1982 r. Po zwolnieniu z internowania kontynuował podziemną działalność – był jednym z inicjatorów przygotowania i kolportażu wydawnictw „Solidarności” na terenie Leszna (m.in. „Obserwatora Wielkopolskiego” i „Tygodnika Mazowsze”), za co został aresztowany 16 grudnia 1982 r. 
Wyrokiem Sądu Wojsk Lotniczych w Poznaniu z 18 kwietnia 1983 r. Waldemar Handke został skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy więzienia (w zawieszeniu na 2 lata) za sporządzanie podziemnych wydawnictw w czasie stanu wojennego. 
Po wyjściu na wolność współtworzył Regionalną Fundację Pomocy Represjonowanym im. ks. J. Popiełuszki.