Marek Kazimierz Barański

W drugiej połowie lat 70. należał do kręgu starszoharcerskiego „Gromady Włóczęgów”. W tym czasie współpracował z KOR. Był inicjatorem petycji do władz PRL w sprawie zbadania okoliczności wydarzeń w Ursusie i Radomiu w 1976 r. W 1977 r. podpisał deklarację Ruchu Demokratycznego w Polsce. Od 1978 r. był członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych. Z racji prowadzonej działalności na początku 1978 r. nie przedłużono mu umowy o pracę na Uniwersytecie Warszawskim, przeprowadzano przeszukania w miejscu zamieszkania, był wzywany na rozmowy ostrzegawcze. W okresie od 24 marca 1980 r. do 24 marca 1982 r. Wydział III KSMO zastrzegł mu możliwość wyjazdów za granicę. 1 stycznia 1981 r. został ponownie zatrudniony w Instytucie Historycznym UW. W październiku 1981 r. objął funkcję przewodniczącego Komisji Wydziałowej NSZZ „Solidarność” na Wydziale Historii UW. 13 grudnia 1981 r. został internowany. Przebywał w ośrodkach odosobnienia w Białołęce, Jaworzu i Darłówku. Z internowania zwolniony został 10 lipca 1982 r.