Jan Karandziej

Jan Karandziej w drugiej połowie 1979 r. zaangażował się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, od maja 1980 r. członek Komitetu Założycielskiego WZZ, wchodził w skład kolegium redakcyjnego "Robotnika Wybrzeża" oraz uczestniczył w kolportażu nielegalnych ulotek i pism. W lutym 1980 r. został zwolniony z pracy za udział w strajku oraz działalność związkową. Przed wyborami do Sejmu PRL w marcu 1980 r. uczestniczył w akcji rozdawania ulotek wzywających do bojkotu wyborów, rozwieszał plakaty sprzeciwiające się radzieckiej agresji na Afganistan. Kolportował pisma „Bratniak” i „Robotnik”, książki i ulotki Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Konfederacji Polski Niepodległej. Uczestniczył w nielegalnych obchodach 3 Maja i rocznic Grudnia ’70. Był współautorem listu do pracowników Stoczni Gdańskiej w obronie zwolnionej z pracy Anny Walentynowicz. W sierpniu 1980 r. organizował strajk w Gdańskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych. Od października do grudnia 1980 r. i od marca do czerwca 1981 r. pracował w drukarni Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego brał udział w strajku na terenie Zarządu Portu Gdańsk. 30 grudnia 1981 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, zwolniony 24 lipca 1982 r.