Stanisław Deja

Od listopada 1980 r. należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” przy Kopalni Węgla Kamiennego „Janina” w Libiążu. W styczniu 1981 r. został wybrany do Zakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”. W maju tego samego roku został wybrany przewodniczącym ZKZ NSZZ „Solidarność”. Wspólnie z innymi członkami związku przeprowadził szereg akcji protestacyjnych, zajmował się kolportowaniem ulotek i literatury bezdebitowej oraz emitował przez radiowęzeł zakładowy audycje, uznane przez SB za zmierzające do podburzenia załogi i mieszkańców pobliskiego osiedla górniczego. Po ogłoszeniu stanu wojennego, w dniu 14 grudnia 1981 r. zorganizował protest przeciwko zatrzymaniu przez funkcjonariuszy MO jednego z członków NSZZ „Solidarność” w postaci nie podejmowania pracy przez górników. W dniu 18 grudnia 1981 r. otrzymał wezwanie do stawienia się Komendzie MO w Libiążu, w dniu następnym został zatrzymany. Decyzją Komendanta Wojewódzkiego MO w Katowicach z 28 grudnia 1981 r. został internowany. Początkowo przebywał w Ośrodku Odosobnienia w Jastrzębiu Zdroju, a następnie przeniesiono go do ośrodka w Uhercach. Został zwolniony z internowania 23 lipca 1982 r. W dniu 9 sierpnia 1982 r. Komendant Wojewódzki MO w Katowicach wydał drugą decyzję o internowaniu. Od 29 sierpnia 1982 r. do 17 listopada 1982 r. przebywał w Ośrodku Odosobnienia w Zabrzu. W latach 1982-1989 w związku z prowadzoną działalnością był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa.