Jan Madej

Już jako uczeń Szkoły Podstawowej w Dobrem przesłuchiwany był przez funkcjonariuszy KPMO w Opolu Lubelskim ze względu na zorganizowanie akcji ulotkowej w obronie studentów. Od 1980 r. zaangażowany był w działalność w strukturach NSZZ „Solidarność” na terenie Lubina i Polkowic. W sierpniu 1980 r. został organizatorem i przewodniczącym strajku w Zakładach Górniczych Polkowice, we wrześniu 1980 stanął na czele Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”, a po wprowadzeniu stanu wojennego współtworzył Tymczasową komisję Zakładową „S” w zakładzie pracy. Z powodu udziału w koordynowaniu podziemnych struktur "Solidarności” na terenie Zakładów Górniczych Polkowice oraz kolportażu nielegalnych wydawnictw, a także na skutek organizowania zbiórek pieniędzy na potrzeby konspiracji w dniu 7.09.1982 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy WUSW w Legnicy, a w jego mieszkaniu przeprowadzono przeszukanie podczas którego zarekwirowano biuletyny NSZZ „S” oraz nielegalne ulotki. W lutym 1984 r. Pan Jan Madej został członkiem Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” na terenie Lubina. Zajmował się m.in. drukowaniem i kolportażem „Solidarności Dolnośląskiej”, „Z dnia na dzień”, „Zagłębia Miedziowego”, „Solidarności Walczącej” i „Żądła Robola” oraz współpracą z innymi ośrodkami NSZZ „S” na Dolnym Śląsku. W dniu 9 marca 1985 r. Pan Jan Madej został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Legnicy, następnie w Zakładzie Karnym we Wrocławiu i w Zakładzie Karnym w Strzelnie, gdzie przebywał do 27 listopada 1985 r. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy z 14 sierpnia 1985 r. został skazany na 2 lata pozbawienia wolności, po rewizji wyroku i ponownym rozpatrzeniu, w dniu 12 lutego 1986 r. skazano go na 2 lata więzienia oraz karę grzywny. Wielokrotnie doświadczał represji ze strony funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa państwa, był zatrzymywany, przesłuchiwany, a także poddawany rewizjom w miejscu zamieszkania oraz pracy.