Andrzej Janusz Czaja

Przed wprowadzeniem stanu wojennego był przewodniczącym Koła Wydziałowego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Studium Języków Obcych Politechniki Warszawskiej. 
W czasie strajków studenckich w listopadzie 1981 r. organizował w Studium wieczory muzyczne, podczas których śpiewano pieśni patriotyczne i dyskutowano o najnowszej historii Polski. 1 kwietnia 1982 r. został zatrzymany przez MO z powodu przypiętych w klapie marynarki znaczka NSZZ „Solidarność” i dwóch oporników. Ponadto znaleziono przy nim wydawnictwa opozycyjne z 1982 r. „Tygodnik Akademicki” – pismo Niezależnego Zrzeszenia Studentów, „Przetrwanie” pismo NSZZ „Solidarność” i „Balladę o ekstremie”. Za powyższe kolegium ds. wykroczeń ukarało go grzywną. 
1 maja 1982 r. został zatrzymany na Placu Komuny Paryskiej (obecnie Plac Wilsona) z powodu wznoszenia palców ułożonych w literę V, gestu symbolizującego przynależność do „Solidarności” i zwycięstwo. 3 maja 1982 r. brał udział w manifestacjach na Starym Mieście i w Alejach Jerozolimskich. 
W 1982 r. rozprowadzał materiały bezdebitowe. W jego domu w Warszawie odbywały się spotkania młodzieży o opozycyjnych poglądach. 
11 listopada 1982 r., z przypiętym znaczkiem „Solidarności”, uczestniczył w mszy św. w kościele przy Placu Zbawiciela w Warszawie, odprawionej z okazji 64 rocznicy odzyskania niepodległości. W stanie wojennym był wzywany na rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze. 
W latach 1986-1989 był członkiem podziemnych struktur NSZZ „Solidarność” na Politechnice Warszawskiej oraz wspierał konspiracyjne NZS. W tym czasie m.in. kolportował wydawnictwa niezależne.