Grzegorz Janusz Ryczek

Przed wprowadzeniem stanu wojennego był Przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Cukrowni Lublin w Lublinie. Po wprowadzeniu stanu wojennego, mimo przeprowadzenia z nim w dniu 5.02.1982 r. rozmowy ostrzegawczej, w ramach akcji „Klon”, polegającej na rozmowach profilaktyczno-ostrzegawczych z działaczami "Solidarności” nietypowanymi do internowania, w celu ich zastraszenia i zniechęcenia do dalszej działalności opozycyjnej, włączył się w działalność kolporterską. W dniu 17.03.1982 r. dokonano przeszukania u Cecylii Marzeny Sawy zajmującej się kolportażem „Biuletynu Informacyjnego NSZZ Solidarność Region Środkowo-Wschodni” i jako osobę, z którą utrzymywała kontakty i której adres i numer kontaktowy zostały u niej odnalezione wskazano Grzegorza Ryczka. Z powodu kontynuowania działalności w strukturach podziemnych „Solidarności” był internowany i represjonowany w specjalnym obozie wojskowym w Czerwonym Borze, w okresie od 5.11.1982 r. do 20.12.1982 r. Grzegorz Ryczek i pozostali internowani - represjonowani za działalność związkową, zakwaterowani byli w 20 barakach, zbudowanych z trzech połączonych wagonów towarowych każdy, odizolowanych od pozostałej części jednostki wojskowej. Warunki zamieszkania były wybitnie represyjne (piętrowe prycze metalowe po 50 w każdym baraku, znikome, całkowicie niewystarczające na warunki zimowe ogrzewanie, pozbawienie kontaktów ze światem zewnętrznym). Podobny charakter miała wykonywana, przez osadzonych w obozie rezerwistów, praca przy budowie drogi na poligonie w warunkach surowej zimy bez odpowiedniego sprzętu. Rezerwistów w Czerwonym Borze poddawano ciągłej inwigilacji, przeprowadzano rewizje w barakach oraz poddawano ich przesłuchaniom prowadzonym przez oficerów WSW i funkcjonariuszy SB.