Jan Żywiec

Jan Żywiec (1926-2003) był pracownikiem Wojewódzkiej Przychodni Chorób Układu Oddechowego i Gruźlicy w Krośnie, od 1980 r. działał aktywnie w NSZZ "Solidarność".
Po wprowadzeniu stanu wojennego należał do działającej wśród pracowników służby zdrowia konspiracyjnej grupy kolportującej materiały opozycyjne.  27.04.1982 r. po przeszukaniu mieszkania i miejsca pracy przez funkcjonariuszy SB, w trakcie którego znaleźli oni m.in. druki bezdebitowe, został tymczasowo aresztowany. 17.05.1982 r. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego skazał go na 4 lata więzienia, utratę praw publicznych na okres 3 lat i podanie wyroku do publicznej wiadomości. 30.08.1982 r. ze względu na zły stan zdrowia uzyskał przerwę w odbywaniu kary. 30.11.1982 r. kara ta została złagodzona do 2 lat pozbawienia wolności. 2.02.1983 r. Izba Wojskowa Sądu Najwyższego na wniosek obrońcy zawiesiła Janowi Żywcowi wykonywanie kary na okres trzech lat. W dniu 3.09.1993 r. Izba Wojskowa Sądu Najwyższego, w wyniku rewizji nadzwyczajnej, uniewinniła go od zarzucanego mu czynu.
W związku z aresztowaniem i skazaniem Jan Żywiec został zwolniony z pracy i bez stosunku pracy pozostawał do dnia 3.11.1982 r. Na wniosek Wydziału Śledczego KWMO w Krośnie objęto go zastrzeżeniem wyjazdów zagranicznych w okresie od 10.01.1983 r. do 10.01.1984 r. 
Po zwolnieniu z więzienia kontynuował działalność charytatywną i społeczną do 1989 r. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa  w latach 1982-1989.