Stanisław Łoza

Stanisław Łoza (1947-2018) od roku 1964 zatrudniony był w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Rzeszów” jako frezer i monter. Od jesieni 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” w swoim zakładzie pracy. W grudniu 1980 r. wybrany został członkiem Prezydium Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Uczestnik strajku protestacyjnego w dniach 14-16.12.1981 r. w WSK „PZL-Rzeszów”.  Po ogłoszeniu stanu wojennego wraz z kilku kolegami uczestniczył w wyniesieniu dokumentacji oraz sztandaru NSZZ „Solidarność” z pilnie strzeżonego zakładu. Sztandar ukrywał do października 1987 roku, kiedy ujawniono go podczas odsłonięcia tablicy poświęconej ks. J. Popiełuszce w kościele M. B. Saletyńskiej w Rzeszowie. We wrześniu 1982 r. był współzałożycielem tajnej Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” WSK „PZL-Rzeszów”. Po wymuszonym odejściu z WSK w grudniu 1983 r. znalazł zatrudnienie w Przedsiębiorstwie Produkcji Przemysłowej i Montaży Budownictwa Rolniczego „Rolbud” w Rzeszowie. Organizował pomoc dla rodzin internowanych i represjonowanych, zbierając pieniądze wśród pracowników WSK. Prowadził kolportaż prasy podziemnej i wydawnictw niezależnych, uczestniczył w demonstracjach organizowanych przez podziemie antykomunistyczne na terenie Rzeszowa i mszach za Ojczyznę; działał w Duszpasterstwie Ludzi Pracy. Działalność tę kontynuował aż do roku 1989.