Stanisław Weber

Stanisław Weber od 1980 r. prowadził działalność związkową w zorganizowanym na Kujawach Związku Zawodowym Rolników "Solidarność Chłopska", następnie w NSZZ Rolników Indywidualnych "Solidarność".
Uczestniczył w protestach rolniczych w Inowrocławiu i Bydgoszczy. W marcu 1981 r. wspierał bydgoski strajk rolników w budynku ZSL. Był obecny w „wydarzeniach bydgoskich” 19 marca 1981 r., w których podczas sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej, doszło do pobicia działaczy NSZZ „Solidarność” i działaczy rolniczych domagających się legalizacji niezależnego od władz związku zawodowego rolników.
Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaprzestał działalności. Brał udział w manifestacjach i comiesięcznych uroczystościach patriotyczno-religijnych w Kościele O.O. Jezuitów w Bydgoszczy oraz mszach za Ojczyznę w kościołach w Toruniu.
Udzielał materialnego wsparcia rodzinom poszkodowanym przez władze komunistyczne. Organizował pomoc rzeczową i finansową dla osób internowanych od darczyńców z Kujaw Zachodnich.
Wspierał zorganizowany przez Romana Bartoszcze Ogólnopolski Komitet Oporu Rolników. Należał do zorganizowanej grupy związkowców kolportujących nielegalne wydawnictwa („Żywią i Bronią). Uczestniczył  w reaktywowaniu jawnej działalności NSZZ RI „Solidarność” oraz organizował kampanię wyborczą w 1989 r.