Marian Jerzy Kunc

Marian Jerzy Kunc od 1973 r. był pracownikiem Sanockich Zakładów Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku, w których został członkiem prezydium Komisji Zakładowej  Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. 14.12.1981 r. brał aktywny udział w strajku okupacyjnym zorganizowanym na Wydziale Produkcji Metalowej w swoim zakładzie pracy. W dniach od 15.12.1981 r. do 21.06.1982 r. był internowany w ośrodkach odosobnienia w Uhercach i Łupkowie.
Za czynny udział w strajku okupacyjnym z dniem 15.12.1981 r. został w trybie dyscyplinarnym zwolniony z pracy w Sanockich Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil”. Od tej decyzji odwołał się do Terenowej Komisji Odwoławczej ds. Pracy w Sanoku, która orzeczeniem z 6.04.1982 r. przywróciła go do pracy w pozwanych zakładach na poprzednich warunkach. Po odwołaniu zakładu pracy Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie wyrokiem z 23.08.1982 r. zmienił orzeczenie Terenowej Komisji Odwoławczej ds. Pracy w Sanoku, oddalając odwołanie wnioskodawcy. Wniesienia rewizji nadzwyczajnej od tego wyroku odmówili: minister sprawiedliwości, minister pracy, płacy i spraw socjalnych oraz Prezes Sądu Najwyższego w Warszawie. Marian Kunc pozostawał bez zatrudnienia do dnia 1.12.1983 r., następnie posiadając wyższe wykształcenie pracował fizycznie w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Bykowcach do lipca 1989 r. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1984-1989.