Włodzimierz Zbigniew Kowalski

W latach 1981-1984 należał do młodzieżówki Konfederacji Polski Niepodległej (KPN). Od 1982 r. do 1985 r. był współzałożycielem, redaktorem i drukarzem pisma „Młoda Polska – organ 1-szej Młodzieżowej Brygady Niepodległościowej”. Po osiągnięciu pełnoletności, w 1984 r. wstąpił do KPN, w której działał do 1989 r. Zajmował się redakcją, drukiem oraz kolportażem nielegalnych wydawnictw. Organizował i przeprowadzał akcje protestacyjne oraz akcje małego sabotażu (plakatowanie, rozrzucanie ulotek, malowanie haseł antykomunistycznych, zrywanie czerwonych flag). Werbował również nowe osoby do działalności opozycyjnej oraz tworzył struktury organizacyjne. 
Jesienią 1984 r. w związku z uprowadzeniem i zabójstwem ks. Jerzego Popiełuszki, organizował i uczestniczył w patrolach młodzieżówki KPN śledzących dla Komitetu Obywatelskiego powstałego przy parafii pw. Św. Stanisława Kostki w Warszawie działania MO. 
W latach 1985-1989 należał do Polskiej Partii Niepodległościowej. Organizował jej struktury i akcje małego sabotażu. Kolportował nielegalne wydawnictwa oraz sprzęt poligraficzny. W swoim mieszkaniu organizował spotkania konspiracyjne, drukował nielegalne publikacje oraz przechowywał sprzęt poligraficzny. Uczestniczył w manifestacjach patriotycznych. 
W latach 1986-1989 działał w Federacji Młodzieży Walczącej oraz Grupach Oporu „Solidarni”. Organizował współpracę  z innymi organizacjami oraz wykonywał akcje małego sabotażu. W grudniu 1987 r. wziął udział w drugim tygodniu głodówki Ruchu Wolność i Pokój zorganizowanej w obronie osób odmawiających służby wojskowej, kolportował również nielegalne wydawnictwa tej organizacji. Uczestniczył w strajku na Uniwersytecie Warszawskim, zorganizowanym przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.