Piotr Rzewuski

Był wiceprzewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Towarzystwie Opieki nad Zwierzętami w Warszawie. Po wprowadzeniu stanu wojennego podjął działalność w podziemnych strukturach Związku. Już 13 grudnia 1981 r. rozdawał przechodniom na ulicach Warszawy ulotki, które otrzymał wcześniej w Zarządzie Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Od kwietnia 1982 r. drukował w swoim mieszkaniu ulotki na powielaczu, który na przełomie listopada i grudnia 1981 r. otrzymał z Regionu Mazowsze i nie zdążył przekazać do TOnZ. 
W pierwszej połowie 1982 r. został członkiem Grup Oporu „Solidarni” RKW Mazowsze i objął przywództwo grupy grochowskiej. Członkowie Grupy drukowali i kolportowali wydawnictwa bezdebitowe, malowali hasła na murach, ubezpieczali akcje i manifestacje podziemia m.in. akcję wmurowania na warszawskiej Starówce tablicy upamiętniającej ofiary manifestacji z 3 maja 1982 r., przeprowadzonej 27 września 1982 r. W nocy z 30 października na 1 listopada 1982 r. brał udział w akcji ustawienia na Cmentarzu Powązkowskim krzyża, upamiętniającego ofiary stanu wojennego. Z tego powodu 4 listopada 1982 r. przeprowadzono rewizję w jego mieszkaniu, odnaleziono przedmioty świadczące o prowadzeniu zakazanej działalności. Został zatrzymany i 6 listopada 1982 r. tymczasowo aresztowany przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Warszawie i osadzony w Areszcie Śledczym na Mokotowie. Dnia 4 sierpnia 1983 r. Sąd Rejonowy w Warszawie, na podstawie ustawy o amnestii z 21 lipca 1983 r., umorzył prowadzone postępowanie, a następnego dnia został zwolniony z aresztu. 
Po wyjściu na wolność ponownie zaangażował się działalność Grup Oporu. Zakres prowadzonych akcji poszerzono o emitowanie audycji z tzw. „gadał” oraz produkcję i stosowanie pirotechnicznych wyrzutni ulotek. Uczestniczył także w akcjach przeprowadzanych w innych miastach, m.in. w Katowicach i Wrocławiu. Po akcjach rozrzucenia ulotek, namawiających do bojkotu wyborów do rad narodowych, przeprowadzonych w różnych miastach w czerwcu 1984 r., śledztwo wszczęła m.in. Prokuratura Wojewódzka w Warszawie. 29 lipca 1985 r. przeprowadzono rewizję w jego mieszkaniu, odnaleziono przedmioty świadczące o prowadzeniu zakazanej działalności. Został zatrzymany, następnego dnia tymczasowo aresztowany przez Prokuraturę i ponownie osadzony w Areszcie Śledczym w Warszawie Mokotów. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi z dnia 4 kwietnia 1986 r. został skazany na 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności, opłatę sądową w wysokości 8400 zł i pokrycie kosztów postępowania. Dnia 9 września 1986 r. Sąd Wojewódzki w Warszawie, na podstawie ustawy z 17 lipca 1986 r. o szczególnym postępowaniu wobec sprawców niektórych przestępstw, umorzył prowadzone postępowanie. Tego samego dnia został zwolniony z aresztu.