Jerzy Gregorowicz

 Jako człowiek o zdeklarowanych poglądach, krytyczny wobec władzy dał się poznać już w 1969 r. w okresie studiów na UMCS w Lublinie. Jego śmiałe wypowiedzi stały się przyczyną zainteresowania nim SB i przeprowadzanych z nim rozmów ostrzegawczych.  W latach 1980-1981 był aktywnym działaczem NSZZ „Solidarność” na terenie Zakładów Wytwórczych Magnetofonów „Unitra” w Lubartowie, gdzie pracował jako radca prawny. Brał udział w opracowaniu postulatów załogi „Unitry” i wszedł w skład Komitetu Założycielskiego NSZZ. 10.09.1980 r. wybrany został członkiem Międzyzakładowego Środkowo-Wschodniego Komitetu Założycielskiego z siedzibą w Lublinie i jego Plenum. Był aktywnym członkiem Komisji Zakładowej w miejscu pracy oraz członkiem Komisji Interwencyjnej Oddziału „Solidarności” Ziemi Lubartowskiej i jego wiceprzewodniczącym. Był także członkiem Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego i delegatem na I Regionalny Zjazd Delegatów w Świdniku oraz na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku. Za swą działalność internowany 13.12.1981 r. Osadzony w Zakładzie karnym we Włodawie, od III 1982 w Lublinie, od 2 VI 1982 w Załężu k. Rzeszowa, od 30 VI 1982 w Kielcach-Piaskach, od 31 VII 1982 ponownie w Załężu. Zwolniony z internowania 13.09.1982 z powodu złego stanu zdrowia. Po przywróceniu do pracy w „Unitrze” nie zaniechał prowadzenia działalności związkowej i politycznej. Zaangażowany był w tworzenie podziemnych struktur „Solidarności”. Utrzymywał kontakty z innymi działaczami z terenu Lubartowa, Regionu oraz z Siedlec. W jego mieszkaniu odbywały się zebrania konspiracyjne z uczestnictwem aktywistów „Solidarności” także z innych ośrodków. Uczestniczył w kolportażu podziemnych wydawnictw w Lubartowie, a w latach 1986-1988 współorganizował Radio „Solidarność” Ziemi Lubartowskiej. Był także organizatorem i aktywnym uczestnikiem uroczystości rocznicowych i religijno-patriotycznych w Lubartowie. Pan Jerzy Gregorowicz podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność” w Lubartowie. W 1989 r.  był współinicjatorem powołania Komitetu Założycielskiego „Solidarność” w „Unitrze” Lubartów. W latach 1989-1990 wchodził w skład Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny. Zaangażowany był także w prowadzenie kampanii wyborczej kandydatów na posłów i senatorów z ramienia „Solidarności”. Z powodu swojej działalności był inwigilowany i wielokrotnie w 1983, 1986 i 1987 r. wzywany na rozmowy ostrzegawcze. Rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze usiłowano z nim także prowadzić w 1988 r. w miejscu pracy, jednakże kategorycznie odmawiał, podobnie jak w okresie internowania. W jego domu przeprowadzano przeszukania. Formą represji wobec Pana Jerzego Gregorowicza było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych na okres 2 lat i unieważnienie paszportu.