Piotr Tomasz Szynkiel

Od 1985 r. był działaczem Federacji Młodzieży Walczącej. Od połowy 1986 r. kierował akcjami małego sabotażu warszawskiego oddziału FMW, zajmował się kolportażem, drukiem nielegalnych wydawnictw, akcjami ulotkowymi i malowaniem haseł antykomunistycznych. W latach 1987-1989 kierował działalnością warszawskiego FMW, a także koordynacją działań struktur krajowych organizacji. 
Jednocześnie był związany z działającą na warszawskiej Pradze organizacją Grupy Oporu „Solidarni”, uczestniczył m.in. w akcjach umieszczania urządzeń nagłaśniających na terenie warszawy, z których odtwarzano audycje Radia „Solidarność”. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu przy „stoliku młodzieżowym”, jako reprezentant części środowisk FMW, które poparły negocjacje z władzą. W 1988 r. został skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu wojskowego za przestępstwo z art. 231 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony PRL na 1 rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata oraz został objęty dozorem kuratora w okresie próby. Powodem skazania było niestawienie się w jednostce wojskowej oraz odmowa przyjęcia karty powołania. W trakcie procesu na swoją obronę podnosił jedynie argumenty o pogorszeniu stanu zdrowia i nie powoływał się przy tym na względy ideologiczne. Od 1989 r. był etatowym pracownikiem (kierowca) Obywatelskiego Komitetu „Solidarności” oraz aktywnie uczestniczył w pracach przy kampanii wyborczej przed 4 czerwca.