Marian Roman Krzemiński

Pan Marian Krzemiński, student Politechniki Wrocławskiej od kwietnia 1981 r. był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów we Wrocławiu. W latach 1982–1984 działacz Akademickiego Ruchu Oporu we Wrocławiu, wchodził w skład redakcji Biblioteki ARO. 
W maju 1982 r. zawiesił jedenastometrową flagę „S” na szczycie Iglicy koło Hali Ludowej we Wrocławiu w ramach akcji związanej z powitaniem zwolnionych z internowania kolegów z NZS, m.in. Lecha Ostafińskiego i Sławomira Najnigiera.
Od czerwca 1982 r. do 1990 r. zaprzysiężony członek Solidarności Walczącej i współpracownik m.in. Kornela Morawieckiego, Hanny Łukowskiej-Karniej, Kazimierza Klementowskiego. W latach 1982–1983 kolporter, łącznik (przenosił m.in. matryce, papier), sporadycznie też drukarz podziemnych pism SW oraz współpracownik Radia SW. Zatrzymany 13 stycznia 1984 r., następnego dnia tymczasowo aresztowany i oskarżony o udział w konspiracyjnych strukturach rozwiązanego związku „Solidarność” w okresie od stycznia do grudnia 1983 r. oraz o podejmowanie działań zmierzających do wywołania niepokoju publicznego polegających na koordynowaniu pracy punktów kolportażu wydawnictw Solidarności Walczącej. Areszt tymczasowy przedłużono do 13 lipca 1984 r. W dniu 26 lipca 1984 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Fabryczna uchylił areszt tymczasowy z uwagi na umorzenie postępowania karnego na mocy ustawy o amnestii. W związku z powyższym postępowaniem zastrzeżono Marianowi Krzemińskiemu wyjazdy za granicę do wszystkich państw (1984–1986). 
W latach 1983–1989 współpracownik oraz łącznik z działaczami struktur podziemnych „Solidarności” w Głogowie, Lubinie, Polkowicach, Brzegu, Rzeszowie, a w okresie 1985–1987 współpracownik Komitetu Obrony Praw Człowieka we Wrocławiu. Od 1985 do 1989 r. członek Tymczasowej Podziemnej Komisji Zakładowej „Solidarność” w Zakładach Górniczych "Polkowice" oraz współpracownik Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej Zagłębia Miedziowego. 
W latach 1985–1989 Marian Krzemiński współorganizował z ks. Ryszardem Dobrołowiczem z parafii NMP Królowej Polski w Głogowie pielgrzymki, msze za ojczyznę, spotkania oraz wykłady. Ponownie zastosowano wobec niego postanowienie o zastrzeżeniu wyjazdu za granicę do wszystkich krajów świata w okresie 1986–1988.
W okresie 1988–1990 współpracownik Komisji Górniczej NSZZ „Solidarność” Zagłębia Miedziowego; 1988–1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności NSZZ „Solidarność” Zagłębie Miedziowe; 1989–1993 członek NSZZ „Solidarność”. W maju 1989 r. członek Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w ZG Rudna oraz negocjator porozumienia z rządem.