Ryszard Augustyniak

Pracował jako kierowca taksówki w Wojewódzkim Zrzeszeniu Prywatnego Handlu i Usług w Białymstoku, od 1980 r. rozpoczął aktywną działalność w Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność" Pracowników Transportu Prywatnego. Od wprowadzenia stanu wojennego utrzymywał kontakty z czołowymi działaczami nielegalnej wówczas „Solidarności”. W 1982 r. był nękany ciągłymi przesłuchiwaniami i rewizjami. W dniu 19 lipca 1985 r. został zatrzymany w Chrzanowie (woj. katowickie) podczas przewożenia nielegalnych wydawnictw. Przebywał w areszcie od 19 lipca do 30 października 1985 r. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chrzanowie został skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (w zawieszeniu na 3 lata) oraz karę grzywny w wysokości 200 tysięcy złotych. W trakcie śledztwa odmawiał udzielania informacji związanej z działalnością w strukturach „Solidarności” (swoją i innych działaczy), tym samym udaremnił Służbie Bezpieczeństwa ustalenie m.in. składu osobowego Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej „Solidarność” Ziemi Białostockiej. Po rewizji wyroku z 14 kwietnia 1986 r. Sąd Wojewódzki w Katowicach umorzył postępowanie karne na podstawie ustawy z dnia 17 lipca 1986 r. o amnestii. W lipcu 1986 r. pod pretekstem braku stałego zatrudnienia, był przetrzymany 48 godzin na komisariacie a następnie postawiony przed Kolegium ds. Wykroczeń przy Prezydencie m. Białegostoku, gdzie zagrożono mu 3 miesięcznym ograniczeniem wolności w przypadku nie podjęcia pracy w ciągu 3 dni oraz potrąceniem 15 % poborów od wypłaty przez okres 3 miesięcy. Od 23 lipca 1986 r. znalazł zatrudnienie w Przedsiębiorstwie Produkcji Elementów Budowlanych „Fadom” Białystok. Nie zaniechał jednak kontaktów z działaczami NSZZ „Solidarność” w skutek czego został ponownie znalazł się w zainteresowaniu Służby Bezpieczeństwa. W wyniku stałych prześladowań w 1987 r. wyjechał na stałe do Australii.