Jacek Krzysztof Czaputowicz

Od drugiej połowy lat 70. był współpracownikiem Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Następnie zaangażował się działalność Studenckiego Komitetu Solidarności (SKS) w Szkole Głównej Planowania i Statystyki oraz uczelniach warszawskich. W 1980 r. był jednym z inicjatorów utworzenia Niezależnego Zrzeszenia Studentów, członkiem jego Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego, członkiem Prezydium, kierownikiem Biura Krajowego i Komisji Krajowej.
W dniu 13 grudnia 1981 r. został zatrzymany i osadzony w ośrodku odosobnienia Warszawa Białołęka. W dniu 27 sierpnia 1982 r. przewieziono go do ośrodka w Strzebielinku. Z internowania został zwolniony decyzją z dnia 24 listopada 1982 r. Po wyjściu na wolność nie zaprzestał prowadzenia działalności opozycyjnej, aktywnie działał w podziemnych strukturach NZS, wydawał podziemne wydawnictwa m.in. „Czas przyszły”.
W 1985 r. zaangażował się w tworzenie struktur i działalność Ruchu Wolność i Pokój, był jednym z czołowych działaczy tej organizacji w Warszawie. W dniu 19 lutego 1986 r. został zatrzymany i wraz z Piotrem Niemczykiem aresztowany, postawiono im zarzuty kierowania nielegalną organizacją. Ostatecznie w dniu 12 września 1986 r. Sąd Najwyższy -Izba Wojskowa umorzył postępowanie w sprawie (na wniosek Prokuratora Generalnego i pod naciskiem międzynarodowej opinii publicznej, akcji wysyłania listów przez Amnesty International) i zarządził zwolnienie z tymczasowego aresztowania. 
Do 1989 r. był pod stałą obserwacją Służby Bezpieczeństwa, zastrzeżono mu możliwość wyjazdów zagranicznych, był wielokrotnie zatrzymywany prewencyjnie na 48 godzin, oraz karany przez kolegia ds. wykroczeń za organizację akcji protestacyjnych WiP.