Andrzej Wojnarski

W 1980 r. rozpoczął studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie. Od 24 listopada 1981 r. uczestniczył w strajku okupacyjnym studentów, ogłoszonym w proteście przeciwko planowanej nowelizacji ustawy o szkolnictwie wyższym, podporządkowującej tę uczelnię przepisom dot. szkolnictwa wojskowego. Podczas protestu został oddelegowany do sekcji propagandowej. 
Po pacyfikacji strajku przez milicję i wojsko w dniu 2 grudnia 1981 r. kontynuował protest na terenie Politechniki Warszawskiej do 13 grudnia 1981 r., a następnie w jednym z akademików tej uczelni. Po jego zakończeniu ukrywał się na terenie Warszawy do świąt Bożego Narodzenia, współpracując w tym okresie z Prymasowskim Komitetem Pomocy Internowanym.
Nie podpisał oświadczenia, pozwalającego na kontynuowanie nauki w nowo utworzonej Szkole Głównej Służby Pożarniczej, przez co na początku 1982 r. został powiadomiony o skreśleniu z listy studentów. Fakt ten uniemożliwił mu na zawsze kontynuowanie wybranej ścieżki kariery w służbie pożarniczej. Po wielu staraniach od października 1982 r. podjął studia na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.