Kornel Andrzej Morawiecki

Od 1963 r. był pracownikiem naukowym Politechniki Wrocławskiej. W marcu 1968 r. uczestniczył  w protestach studenckich na Politechnice, a następnie kolportował ulotki wzywające do obrony represjonowanych studentów. Od sierpnia 1968 r. kolportował ulotki i plakaty przeciw inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, w 1969 r. klepsydry upamiętniające śmierć Jana Palacha. Po pacyfikacji protestów robotniczych na Wybrzeżu w grudniu 1970 r. rozpowszechniał ulotki informujące o tych wydarzeniach. W latach 1979-1980 współpracował z Klubem Samoobrony Społecznej we Wrocławiu. Od jesieni 1979 r. współorganizował druk i kolportaż miesięcznika „Biuletyn Dolnośląski",  a w późniejszym okresie był jego redaktorem naczelnym. W sierpniu 1980 r. wspólnie z kilkoma członkami redakcji „Biuletynu” napisał i rozprowadzał oświadczenie potępiające inwazję ZSRR na Afganistan oraz uczestniczył w strajkach na Wybrzeżu. 
Od jesieni 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej. W czerwcu 1981 r. uczestniczył w I WZD NSZZ „Solidarność” Regionu Dolny Śląsk we Wrocławiu, a jesienią w I KZD W Gdańsku. Redagował i rozpowszechniał odezwy NTS (Ludowo Pracowniczego Związku Solidarystów Rosyjskich) w języku rosyjskim do żołnierzy sowieckich stacjonujących w Polsce. Dnia 14 września 1981 r. został zatrzymany na 48 godzin pod zarzutem podważania sojuszu z ZSRR. Po poręczeniu przez rektora Politechniki, władz Regionu Dolny Śląsk i groźbie strajku powszechnego na Dolnym Śląsku został zwolniony. W 1981 r. odbyło się w tej sprawie kilka rozpraw przed Sądem Rejonowym we Wrocławiu. 
Dnia 13 grudnia 1981 r. uniknął aresztowania, ponieważ rozwoził sprzęt poligraficzny i nakład „Biuletynu”. Od chwili wprowadzenia stanu wojennego ukrywał się i zaangażował się w działalność konspiracyjną. Od 1982 r. był poszukiwany listem gończym. Organizował struktury Regionalnej Komisji Strajkowej. Redagował pismo ,,Z dnia na dzień”. W 1982 r. współtworzył Solidarność Walczącą i od czerwca 1982 r. do 1990 r. był jej przewodniczącym. Redagował pismo o tej samej nazwie. Z powodu zaangażowania w działalność SW, w styczniu 1983 r. został objęty śledztwem prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową dla dzielnicy Wrocław-Śródmieście. Jednak z powodu ukrywania się, śledztwo zawieszono. Jesienią 1987 r. został objęty śledztwem prowadzonym przez Prokuraturę Wojewódzką w Gdańsku, dotyczącym nielegalnego dostarczania ze Szwecji do Polski urządzeń na potrzeby Solidarności Walczącej. Dnia 9 listopada 1987 r. został zatrzymany we Wrocławiu, a 11 listopada 1987 r. tymczasowo aresztowany przez Prokuraturę Wojewódzką w Warszawie i osadzony w Areszcie Śledczym w Warszawie-Mokotowie. Ze względów zdrowotnych 29 kwietnia 1988 r. uchylono tymczasowe aresztowanie i skierowano go na leczenie w placówce zagranicznej, władze nie zgodziły się na jego powrót do kraju. Do Polski powrócił konspiracyjnie w sierpniu 1988 r., lecz nadal ukrywał się i prowadził działalność opozycyjną.