Ewa Mirosława Mierecka

Prowadziła czynną działalność w zorganizowanych strukturach opozycji antykomunistycznej. Od 1977 r. była uczestniczką Duszpasterstwa Akademickiego, prowadzonego przez ks. Witolda Andrzejewskiego. W późniejszym czasie, tj. od jesieni 1979 r. do 1988 r., działała w poznańskim Ruchu Młodej Polski (RMP). Brała udział w utworzeniu antykomunistycznej organizacji studenckiej w Poznaniu – Związku Akademickiego „Pro Patria”, w którym udzielała się w latach 1980-1981. Współdziałała także w Wielkopolskim Klubie Politycznym „Ład i Wolność” w latach 1988-1990 oraz  w Kole Młodych Klubu Inteligencji Katolickiej w Poznaniu. W latach 1979-1988 przepisywała na maszynie teksty do publikacji w niezależnych wydawnictwach. W okresie stanu wojennego, od 13 grudnia 1981 r. organizowała ukrywanie działaczy opozycyjnych, działających w RMP, Piotra Miereckiego oraz Marka Jurka, poszukiwanych przez Służbę Bezpieczeństwa. Służyła jako ich łącznik z osobami pozostającymi na wolności.  Z racji zaangażowania w sprawy polityczne – swoje jak i męża, Piotra Miereckiego – wielokrotnie była obiektem inwigilacji ze strony Służby Bezpieczeństwa.